1.9.08

polen


era aquel,
o noso,
un mar morno de recordos

saudade que vai e vén
o compás
do batir duns corazóns
aborrecidos e cansos
de ficar tan sós nun só peito

[texto e imaxe: onionboy]

e parece que xa vai entrando o outono, nonsi?


2 comentarios:

  1. Tan sós nun só peito...
    abraiante. E parece que vai outonos, Cristinha!

    ResponderEliminar
  2. sigo a darlle voltas o da historia compartida e os demais temas que tratamos na cociña. alegroume moito falar contigo de novo pequena.

    saudiños a familia ;d

    ResponderEliminar