3.2.09

re-véntame

re-véntame

rebéntame ate cambiar de forma


ate morder a película


e rebobinarme


ou véntame

ate que as follas esvaren

cando o mundo estoupe


e me contaxie


5 comentarios:

  1. Precisaba atoparte por estas escuridades. Orixinais e fermosas letras, coma sempre!!

    ResponderEliminar
  2. Querida Cristinha.Xogando coas verbas e facéndonos cabilar.
    Alédome moito.
    Unha aperta.

    ResponderEliminar
  3. Intimo, profundo, extremo y hermoso!!!
    Un abrazo.

    ResponderEliminar
  4. moitas gracias; é un pracer atoparvos sempre aquí. bicos para as tres

    ResponderEliminar
  5. Después de un día de clase... que relajo son tus versos. De 10 Cris, que envidia literaria me dás.
    Bicos
    Lea.

    ResponderEliminar